streszczenie Kodeks Synajski (łac. Codex Sinaiticus) – najstarszy, gdyż pochodzący z IV wieku, manuskrypt Septuaginty i Nowego Testamentu. Uchodzi za jeden z najlepszych rękopisów Nowego Testamentu. Jest jednym z czterech wielkich kodeksów biblijnych, jedynym zachowanym pisanym uncjałą rękopisem z pełnym tekstem Nowego Testamentu. Ma pełny tekst Nowego Testamentu, jednak w Starym Testamencie ma wiele braków. Kodeks został odkryty przez Tischendorfa w roku 1844. Tekst kodeksu reprezentuje tradycję aleksandryjską. Bibliści oceniają go jako jeden z dwóch najważniejszych rękopisów Nowego Testamentu (obok Kodeksu Watykańskiego) i jeden z trzech najważniejszych rękopisów Septuaginty.

kontekst: W 2007 roku tekst kodeksu został zdigitalizowany przez Centrum Badań Manuskryptów Nowego Testamentu w oparciu o wydanie faksymile Lake’a z 1911 roku. W marcu 2005 roku British Library, we współpracy z innymi bibliotekami przechowującymi kodeks, podjęło decyzję o cyfrowej prezentacji kodeksu. Wstępnie oszacowano, że zebranie całości na CD-ROM-ie kosztowało około milion amerykańskich dolarów. Stan techniczny stron kodeksu nie pozwalał na ich transport, dlatego uczeni postanowili dokonać jego rekonstrukcji wirtualnej. Udostępniony miał być też w Internecie przez zespół specjalistów europejskich, amerykańskich oraz egipskich. Mnisi synajscy zgodzili się wziąć udział w projekcie digitalizacji kodeksu, pomimo ich żądań zwrotu wszystkich kart rękopisu. Szóstego lipca 2009 roku, po czterech latach pracy, opublikowano w Internecie cyfrową wersję kodeksu. Dzięki wysiłkowi wielu uczonych każdy chętny może obejrzeć Kodeks Synajski. Przewiduje się też, że do oryginalnego tekstu greckiego zostaną dołączone przekłady: angielski, niemiecki, hiszpański i nowogrecki. Przygotowuje się również wydanie facsimile kodeksu w wersji papierowej.

pytanie: Ile zapłacono za umieszczenie kodeksu na płycie kompaktowej?
zaznaczony fragment: milion amerykańskich dolarów
odpowiedź (forma bazowa): milion amerykańskich dolarów
pytanie nieodpowiadalne: tak