streszczenie Opactwo Cystersów w Oliwie – dawne zgromadzenie zakonne cystersów w Oliwie (obecnie dzielnicy Gdańska), najstarsza placówka klasztorna na Pomorzu Gdańskim istniejąca nieprzerwanie od 1188 do 1831 roku, a w latach 1466–1772 trwale opowiadająca się po stronie Rzeczypospolitej w jej nieustannych sporach z Gdańskiem. Zabudowania klasztorne wielokrotnie ulegały zniszczeniom dokonywanym przez pogańskich Prusów, Brandenburczyków, Krzyżaków, husytów, Szwedów, Rosjan i samych gdańszczan. W schyłkowy okres istnienia opactwo weszło wraz I rozbiorem Polski w roku 1772 w skład królestwa Prus. Na skutek pruskiej polityki kasacyjnej w 1831 roku zakon cysterski został zlikwidowany.

kontekst: W roku 1807 zmarł twórca organów, o. Michał Wulff. W tym też roku Gdańsk zdobyły wojska napoleońskie i polskie. W Oliwie urządzono francuski lazaret. Gdy utworzono pierwsze Wolne Miasto Gdańsk, obejmujące także Oliwę, klasztor przestał otrzymywać dotacje od państwa pruskiego i został zmuszony do wyprzedaży srebrnych przedmiotów stanowiących wyposażenie kościoła i klasztoru. W roku 1813 doszło do rosyjskiego oblężenia Gdańska. Po upadku Gdańska, Oliwa została przyłączona definitywnie do państwa pruskiego. W 1820 roku władze wydały zakaz przyjmowania nowicjuszy, a w 1829 – nakaz likwidacji klasztoru. Nastąpiła ona 1 października 1831. Dobra klasztorne i opackie zostały rozdzielone pomiędzy miasto Gdańsk i króla pruskiego. Ostatni opat, Józef Hohenzollern-Hechingen, zmarł w roku 1836. W miejsce opactwa utworzone zostały parafie: katolicka z siedzibą w kościele poklasztornym i ewangelicka w kościele św. Jakuba.

pytanie: Kiedy zmarł Wulff?
zaznaczony fragment: 1807
odpowiedź (forma bazowa): 1807
pytanie nieodpowiadalne: nie