streszczenie Samuel Goldflam (hebr. שמואל גולדפלם, ur. 3 lutego?/ 15 lutego 1852 w Warszawie, zm. 26 sierpnia 1932 w Otwocku) – polski lekarz neurolog pochodzenia żydowskiego. Opisał miastenię (znaną też jako choroba Erba-Goldflama) i chromanie przestankowe, z jego nazwiskiem związany jest objaw Goldflama. Działacz społeczny, kolekcjoner i mecenas sztuki. Właściciel bezpłatnej polikliniki dla ubogich chorych działającej w Warszawie od 1883 do 1922. Współzałożyciel i dyrektor od 1908 do 1926 Zakładu dla Nerwowo i Psychicznie Chorych Żydów „Zofiówka” w Otwocku. Członek wielu towarzystw naukowych i dobroczynnych. Autor około stu publikacji.

kontekst: Jako jeden z pierwszych polskich lekarzy prowadził własne badania mikroskopowe układu nerwowego. W 1893 roku przedstawił na łamach „Deutsche Zeitschrift für Nervenheilkunde” trzy przypadki miastenii i przywołał wcześniejsze prace Erba, Oppenheima, Eisenlohra i Hoppego. Opisał dokładnie przebieg i obraz kliniczny choroby, jej zmienność i rokowanie. W 1902 opisał objaw apokamnozy patognomoniczny dla miastenii. Wkład Goldflama w poznanie miastenii jest podkreślany przez wielu autorów. Henry R. Viets określił pracę Goldflama z 1893 roku jako „pod wieloma względami najważniejszą kiedykolwiek napisaną w historii tej choroby”.

pytanie: Jakie debiutanckie samodzielne badania Goldflam prowadził w Polsce?
zaznaczony fragment: mikroskopowe układu nerwowego
odpowiedź (forma bazowa): mikroskopowe układu nerwowego
pytanie nieodpowiadalne: tak