⟵ POPRZEDNIE PYTANIENASTĘPNE PYTANIE ⟶

ID: 11943#1

streszczenie: Krążowniki liniowe typu Indefatigable − typ trzech brytyjskich krążowników liniowych z okresu I wojny światowej. Podobnie jak pozostałe brytyjskie krążowniki liniowe, urzeczywistniające idee admirała Johna Fishera, charakteryzowały się dużą jak na owe czasy prędkością maksymalną, osiągniętą kosztem redukcji ochrony pancernej do minimum jak na okręty tej wielkości. Początkowo Royal Navy miała otrzymać tylko jeden okręt, „Indefatigable”, zbudowany według zmodyfikowanych planów typu Invincible, później dołączyły jeszcze dwa kolejne, sfinansowane przez dominia: „Australia” i „New Zealand”. Pierwszy z nich został okrętem flagowym niedawno utworzonej Royal Australian Navy, drugi wszedł bezpośrednio w skład floty brytyjskiej. W początkowym okresie I wojny światowej każda z jednostek typu Indefatigable służyła na innym akwenie: „Indefatigable” na Morzu Śródziemnym, gdzie uczestniczył w pościgu za niemieckimi krążownikami „Goeben” i „Breslau” oraz w pierwszych działaniach przeciwko Turcji, „Australia” na wodach Pacyfiku, zaś „New Zealand” na Morzu Północnym, biorąc udział w bitwie koło Helgolandu, pościgu za niemieckimi okrętami po zbombardowaniu Scarborough, Hartlepool i Whitby oraz bitwie na Dogger Bank. „Indefatigable” i „New Zealand” walczyły w składzie Grand Fleet w bitwie jutlandzkiej w 1916 roku („Australia” przebywała w tym czasie w stoczni, gdzie usuwano uszkodzenia odniesione w wyniku kolizji). Dla pierwszego z krążowników skończyła się ona tragicznie: trafiony w komory amunicyjne celnymi pociskami artylerii niemieckiego krążownika liniowego „Von der Tann” eksplodował i natychmiast zatonął wraz z niemal całą załogą. Dwa pozostałe okręty przetrwały w linii do zakończenia wojny, po czym „Australia” powróciła do roli okrętu flagowego swej macierzystej floty. W wyniku ustaleń traktatu waszyngtońskiego „New Zealand” został wycofany z linii w 1922 roku, zaś „Australia” w dwa lata później.

kontekst: Głównym uzbrojeniem artyleryjskim krążowników liniowych typu Indefatigable było osiem dział BL Mk X kal. 305 mm (12 cali) o długości lufy 45 kalibrów, umieszczonych w czterech wieżach artyleryjskich na podstawach typu BVIII* (według jednego ze źródeł „Australia” i „New Zealand” miały otrzymać nowsze działa BL Mk XI o długości lufy 50 kalibrów). Jedna z wież znajdowała się na pokładzie dziobowym, jedna na rufie, zaś dwie pozostałe diagonalnie na śródokręciu. Całość pochodziła z zakładów koncernu Vickersa. Zapas pocisków wynosił po 110 sztuk na działo.

pytanie: Jakie okręty tego typu mogły mieć inne uzbrojenie niż pozostałe?
zaznaczony fragment: „Australia” i „New Zealand”
odpowiedź (lemat): „Australia” i „New Zealand”
pytanie nieodpowiadalne: nie