⟵ POPRZEDNIE PYTANIENASTĘPNE PYTANIE ⟶

ID: 5461#1

streszczenie: HMS Furious – brytyjski lotniskowiec z okresu obu wojen światowych. Zamówiony w czasie I wojny światowej dla Royal Navy jako zmodyfikowany krążownik liniowy typu Courageous, miał zostać wykorzystany do wsparcia desantu na niemieckim wybrzeżu Morza Bałtyckiego, według planu forsowanego przez Pierwszego Lorda Morskiego Admiralicji, admirała Johna Fishera. Zaprojektowany jako „wielki krążownik lekki”, dysponował jedynie symbolicznym pancerzem i był uzbrojony w zaledwie dwa działa kalibru 457 mm. Jeszcze przed ukończeniem budowy został zmodyfikowany i wszedł do służby 26 czerwca 1917 roku jako krążownik-lotniskowiec. W miejsce usuniętej dziobowej wieży artyleryjskiej zamontowano pokład lotniczy. Później w czasie wojny z okrętu usunięto tylną wieżę artylerii głównej i zamontowano drugi pokład lotniczy, na rufie za nadbudówką. Było to rozwiązanie nieudane, ze względu na turbulencje powietrza utrudniające manewr lądowania. Mimo to 19 lipca 1918 roku z pokładu „Furiousa” wystartowały samoloty do pierwszego w historii uderzenia lotnictwa pokładowego na cel lądowy – bazę niemieckich sterowców w Tondern. Po zakończeniu I wojny światowej okręt został na krótko odstawiony do rezerwy, a następnie, na początku lat 20. XX wieku przebudowany na lotniskowiec z ciągłym pokładem lotniczym. Po przebudowie okręt był intensywnie używany do prób samolotów lotnictwa morskiego, a następnie jako lotniskowiec szkolny, gdy pod koniec lat 30. pojawiły się we flocie pierwsze lotniskowce nowej generacji, takie jak „Ark Royal”. W pierwszych miesiącach II wojny światowej lotniskowiec był wykorzystywany do poszukiwania niemieckich rajderów na północnym Atlantyku oraz do eskortowania konwojów. W czasie kampanii norweskiej w pierwszej połowie 1940 roku jego samoloty zapewniały wsparcie powietrzne dla walczących na lądzie brytyjskich żołnierzy oraz zwalczały niemiecką żeglugę. 11 kwietnia przeprowadziły atak na niemiecki okręt wojenny, uważany przez historyków za pierwszą tego typu akcję lotnictwa pokładowego w historii. Pod koniec walk w Norwegii „Furious” wykonał pierwszą z wielu operacji transportowych samolotów. Pomiędzy listopadem 1940 a majem 1941 roku odbył kilka rejsów transportowych do Afryki Zachodniej, następnie wziął udział w akcjach przerzutu samolotów na Maltę. Rutynę rejsów transportowych przerwał bezskuteczny rajd na zajęte przez Niemców porty w północnej Skandynawii. Na przełomie lat 1941–1942 przeszedł dużą modernizację w Stanach Zjednoczonych, do linii powrócił w kwietniu 1942 roku. Następnie kontynuował działania transportowe, biorąc między innymi udział w operacji Pedestal. W listopadzie 1942 roku uczestniczył w początkowej fazie operacji Torch – lądowaniu aliantów w Afryce Północnej. W kwietniu, lipcu i sierpniu 1944 roku jego samoloty przeprowadzały ataki na bazujący w północnonorweskim fiordzie niemiecki pancernik „Tirpitz”, we wrześniu minowały wody u wybrzeży Norwegii. Wobec zużycia urządzeń napędowych 15 września 1944 roku został przeniesiony do rezerwy, a w kwietniu następnego roku skreślony z listy floty. Sprzedano go na złom w 1948 roku.

kontekst: 14 kwietnia „Furious”, eskortowany przez trzy niszczyciele, opuścił Narwik i popłynął na tankowanie do Tromsø. 15 kwietnia, gdy większość okrętów Home Fleet powróciła do Scapa Flow, dołączył wraz z „Warspite” do pozostających u wybrzeży Norwegii sił morskich admirałów Boyle’a i Whitwortha. Jego samoloty kontynuowały loty patrolowe i rozpoznawcze na rzecz własnych wojsk walczących na lądzie, przeprowadziły także atak na niemieckie Junkers Ju 52, które wylądowały na zamrożonym jeziorze Hartvikvatnet około 16 kilometrów na północny wschód od Narwiku, niszcząc dwa i uszkadzając kilka dalszych. 18 kwietnia okręt został zaatakowany przez pojedynczy niemiecki bombowiec Heinkel He 111 z II./KG 26 lecący na dużej wysokości. Na skutek bliskich wybuchów dwóch ciężkich bomb uszkodzone zostały wały napędowe i lewoburtowa wewnętrzna turbina wysokiego ciśnienia, co spowodowało zmniejszenie prędkości maksymalnej okrętu do 20 węzłów. Pomimo uszkodzeń lotniskowiec pozostał na wodach norweskich i 22 kwietnia przeprowadził akcję przeciwko niemieckim samolotom zaopatrującym walczące w rejonie Narwiku wojska. Jeden brytyjski samolot został zestrzelony, pozostałe miały kłopot z powrotem na pokład z powodu silnych burz śnieżnych na trasie. Dowódca okrętu podjął decyzję o udaniu się do Harstad by sprawdzić uszkodzenia spowodowane bombami. Okazało się, że sytuacja jest gorsza niż sądzono. 25 kwietnia „Furious” otrzymał rozkaz odpłynięcia do Wielkiej Brytanii, zastąpiony w kampanii przez lotniskowce „Ark Royal” i „Glorious”. W ciągu 14 dni jego samoloty pokładowe przeleciały 23 870 mil, zrzucając bomby i torpedy o łącznej masie ponad 15 ton i wykonując 295 fotografii. Dziewięć maszyn zostało uszkodzonych, trzech członków ich załóg zabitych, a dziewięciu dalszych rannych. Z pozostałych Swordfishy jedynie osiem zachowało sprawność operacyjną. Dodatkową zdobyczą „Furiousa” był zatrzymany w morzu przez lotniskowiec niemiecki trawler „Rhein”.

pytanie: Ile okrętów eskortowało "Furious"?
zaznaczony fragment: trzy
odpowiedź (lemat): trzy
pytanie nieodpowiadalne: nie